مقایسه تغییرات اینترلوکین سرم در بیماران چاق مفرط تحت عمل گاستریک بای پس با لاپاراسکوپی قبل و بعد از عمل تحت بیهوشی عمومی با ایزوفلوران و پروپوفول

مقدمه: بیهوشی می تواند تعادل بین فاکتورهای proinflammatory and anti-inflammatory cytokine را در حین عمل جراحی تغییر دهد. در نتیجه تداخل در تعادل این فاکتورها احتمال اختلالات در سیستم های قلبی ریوی و افزایش میزان قند خون مقاوم به انسولین، اختلال در عمل بیهوشی و صدمه به بیمار می رود. از سوی دیگر عدم توجه به این فاکتورها در بیماران خود ایمن و یا سرطانی که درمان شده و یا در حال درمان هستند، میتواند سلامت آنها را تهدید کند. هدف از این تحقیق بررسی تداخلات این نوع از بیهوشی در جراحی roux-en-y laparoscopic gastric بر الگوی  اینترلوکین های 10 و  tnf-aمی باشد. روش کار: 64 بیمار چاق کاندید عمل جراحی لاپاراسکوپیک بای پس معده مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم بصورت تصادفی، با استفاده از روش تصادفی سازی بلوکی و بصورت موازی به دو گروه تقسیم شدند. بعد از پره اکسیژناسیون، القای بیهوشی و انتوبیشن بیمار، به عنوان نگهدارنده بیهوشی حین عمل در گروه اول از ایزوفلوران 1/2 درصد و در گروه دوم از پروپوفول بصورت وریدی min//kgμ 100 استفاده شد. سپس در هر دو گروه اینتر لوکینهای10 و tnfα توسط روش elisa اندازه گیری شد. یافته ها: با توجه به نتایج بدست آمده مقدار اینتر لوکین 10 در هر دو نو ع بیهوشی  بالا رفت، ولی افزایش مقدار اینتر لوکین 10 در گروه پروپوفول بصورت بی سابقه ای بالا نشان می داد. در این بررسی مقدارtnf  آلفا در گروه ایزوفلوران، کمی بالا ولی در گروه پروپوفول کاهش یافته بود (05/0>p). بحث: به علت استرسهای حین عمل و افزایش فاکتورهای التهابی، استفاد ه از داروهای کاهنده التهاب همانند پروپوفول می تواند کمک کننده باشد.